...και θελήσαμε να το μοιραστούμε μαζί σας. Κρίμα που αυτό το γράμμα θα το διαβάσουν μόνο αυτοί που πονάνε με τον πόνο των ζώων κι όχι εκείνοι που έχουν άμεση ανάγκη από μαθήματα ευαισθησίας, δηλαδή οι βασανιστές και δολοφόνοι των ζώων!!!
Στη μνήμη ενός άγνωστου βασανισμένου σκύλου.
...Έχω πάρα πολύ καιρό να έρθω να δω εσάς και τους μικρούς μου φίλους και νιώθω άσχημα, σαν να «απατώ» το Καταφύγιο. Θα έρθω, όμως κάποια στιγμή και θα τα πούμε από κοντά.
Να ξέρετε, όμως, ότι μπαίνω στο site ανελλιπώς και είναι σαν να είμαι εκεί. Σαν να τα ακουμπάω τα σκυλάκια. Στεναχωριέμαι με την παραμονή κάποιων για μεγάλο διάστημα και χαίρομαι φοβερά με τις επιτυχίες υιοθεσίας…
Σήμερα γράφω για κάτι άλλο. Λες και, εκτός από όλα τα υπόλοιπα που συμβαίνουν στη χώρα μας, κάτι έχει γίνει και έχουν σκληρύνει οι ψυχές των συμπατριωτών μας. Ή, λες και αυξήθηκαν οι ψυχοπαθείς και οι ανώμαλοι στη χώρα μας, ή, απλά, λόγω της ύπαρξης τουinternet, εμείς μαθαίνουμε πιο άμεσα ότι γινόταν και παλιά και θαβόταν στην ιδιότυπη «ομερτά» των συχωριανών και των γειτόνων του καθενός.
Στη διάρκεια του τρέχοντος έτους έχω διαβάσει τόσο πολλά περιστατικά κακοποίησης και δολοφονίας ζώων, που θα ήταν πρακτικά αδύνατο να τα θυμάμαι όλα.
Σήμερα, διάβασα πάλι για ένα σκυλάκι, αρσενικό 5 ετών, αγνώστων λοιπών στοιχείων, που κάποιοι φιλόζωοι το βρήκαν βασανισμένο, χτυπημένο με ρόπαλο ή με δυνατή κλωτσιά στο σαγόνι. Το στόμα ήταν ορθάνοιχτα (γιατί δεν μπορούσε πια να κλείσει) και το κόκαλο του σαγονιού είχε τρυπήσει τον οισοφάγο. Ποιος ξέρει πόσες μέρες (ή εβδομάδες?) περπάτησε νηστικό, μιάς και ήταν αδύνατον να φάει. Ποιος ξέρει πως κατόρθωνε να πιεί λίγο νεράκι. Στο Αττικό Νοσοκομείο Ζώων, κρίθηκε αδύνατη η ανάνηψή του και του έγινε ευθανασία. Του έγινε, δηλαδή, η πιο ευγενική και γλυκιά πράξη που είχε νιώσει στη ζωή του…
Ένιωσα ότι «εμείς», οι ελάχιστοι πρέπει να προσπαθήσουμε και να «ματώσουμε» περισσότερο, για να εξισορροπήσουμε (?) την πλειονότητα των κρυφών βασανιστών και δολοφόνων.
Έτσι, χωρίς πολλά λόγια, κατέθεσα σήμερα ...Eυρώ, στη μνήμη του «ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΥ ΣΚΥΛΟΥ», για να μπορέσει το ΚΑΖ να σώσει άλλο ένα βασανισμένο σκυλάκι.
Είμαι σίγουρος ότι και άλλοι άνθρωποι ενημερώθηκαν για αυτό το περιστατικό και βοήθησαν κάπου, με τη σειρά τους.
Από τη γέφυρα του ουράνιου τόξου, ο σκυλάκος αυτός θα νιώσει ευτυχισμένος που κάποιοι άνθρωποι, έστω και αργά για τον ίδιο, ευαισθητοποιήθηκαν για να βοηθήσουν τους συντρόφους του στο δύσκολο ταξίδι τους. Και θα στείλει την όμορφη, τη γλυκιά αύρα του, για να απαλύνει τις ψυχές τους. Η δική μου, ήδη, μετά την πρώτη αναστάτωση, αισθάνεται πολύ πιο όμορφα.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση...
.jpg)